Dit is n hele paar weke sedert ek tyd gehad het om weer te skryf oor die doen en late ban Adrian. Adrian’tjie is besig om baie vinnig in GROOT Adrian te verander. Die mylpale volg al hoe vinniger op mekaar. Baie ouers het vir Pa en Ma gesê, “wag todat hy kan sit, dan sal die lewe soveel makliker wees”. Adrian kan nou sit op sy eie. Soos n klein buda sit hy en bekyk die wêreld om hom en soek gedurig na n speel ding of vir Ma.
Adrian kommunikeer al hoe meer met Ma en Pa. Sy ogies volg jou heeltyd en die koppie draai baie vining in die rigting van Ma se stem of Pa se voetstappe. Hy sit met gemak regop en dit is sonder enige ondersteuning (27 weke). Hy soek vir Ma as sy haar gesig agter die doek “wegsteek” en met n laggie sal Adrian dan die doek van Ma se gesig af trek. Ek is seker dit is die geheu van waar voorwerpe was wat nou baie vining ontwikkel. Adrian begin ook tekens toon van kruip, al hoewel dit in die verkeerde righting is…agter toe! Wanneer hy op sy magie lê stoot hy himself agter toe. Hy het besef dat hy homself kan wieg op sy blou rits stoeltjie. Hoe meer hy skop, hoe meer wieg die stoel. Soos n klein bootjie op die stormagtige see bons die stoeltjie letterlik op en af tot groot vermaak van Adrian.
Adrian sit en speel met sy wit olifant.
Eet tyd. As die kos te stadig kom na sy sin gryp hy self die lepeltjie.
Adrian in die wasgoed mandjie terwyl Pa n botterl voorberei vir hom.
No comments:
Post a Comment