Uit die perd se eie bek

Tydens die Kaapse vakansie was dit opmerklik hoe Adrian ontwikkel het. Hoe hy dinge rondom  homself waarneem en inneem. Hy verstaan en begryp dinge soveel beter. Moenie dink ‘n mens kan iets sê en dink Adrian hoor dit nie. Sy oortjies is soos twee sataliet skottels wat alles hoor en dan sal hy hy dit dadelik herhaal. Sy spraak vermoë het geweldig ontwikkel en hy is instaat om homself duidelik uit te druk oor hoe hy voel, wat hy sien, wat hy van hou en wat hy nie van hou nie.

‘n Paar oulike sê goed is:

“Hy huil mamma” – as hy bottle drink maak die bottle ‘n fluit geluid.

‘Die mannetjie is gelukkig mamma’ – wanneer hy sy mannetjie koekies met ‘n vriendelike gesiggies eet.

“Kom papa, kom” – wanneer hy iets vir jou wil wys.

Deesdae as jy hom vra wat is sy naam is dan sê hy “Adrian Enslin. Selfs beertjie is nou “Beertjie Enslin”.

Enige iemand of dier wat hartseer lyk – “Hy huil mamma”.

“Agnee, dit is stukkend” – enige iets wat op die grond lê en stukkend lyk.

“Moenie val nie” – wanneer hy op iets klouter en hy weet ons gaan hom aanspreek om versigtig te wees.

“Dit is sleg” – kos wat nie lekker smaak vir hom nie.

“Dit is mooi mamma” – enige iets waarvan hy hou of mooi is.

“Ek wil buite speel” – hy is nou baie lief om eerder buite te speel as om in die huis te sit.

“Waar is my mamma/papa” of “waar is my beertjie/dummy”.

Dan natuurlik die gevreesde woorde 2 uur in die oggend – “Ek is wakker, pappa. Ek wil nie slaap nie”.

Wanneer hy in dialog is met sy speelgoed sal hy ook direk na die spesifieke dier verwys – “Kom paddatjie (sy klein paddatjies)” of “kom beertjie”.

Ons vermoed hy moet baaie musikaal wees. Hy is geweldig lief om te sing. Hy sal selfs in die winkel, in die bad, terwyl ons tap, ens. luidkeels begin om liedjies te sing soos ‘Bobbejaan klim die berg’, Twinkle, twinkle little star’’Aai, aai die witbors kraai’, ‘Eentjies, eentjies stap in ‘n ry’, ens.

Vakansie by die see

Vakansie as ‘n gesin is soos om jou eie storie boek te skryf. Elke dag bring sy eie herhinneringe mee wat in ons gedagtes ingeets word. Dit is ook veral so met ‘n seuntjie wat op twee en ‘n half dinge vir die eerste keer beleef. ‘n Mensie wat nou oud genoeg word om nuwe dinge te waardeer, verstaan en te onthou. So was dit vir ons as ‘n gesin wat so pas 10 dae in die mooie Kaap met sy vars lug kon verken en geniet. Selfs Adrian het nie moeg geword vir die ure se ry in die motor nie. Maar laat ek eerder by die begin, begin.

Op Saterdag 17 Augustus vertrek ek op my eie, dou voor dag uit Pretoria oppad Kaap toe. Kona en Adrian vlieg die volgende dag na Kaapstad waar ek hulle ontmoet. Die rit Kaap toe was vir my soos ‘n sielle ondersoeking. Baie tyd van stilte om oor baie dinge na te dink en ook baie te mis. Snaaks hoe ‘n mens in jou eie denke vas gevang kan word vir honderde kilometers sonder om te besef jy het pas 2 ure agter die rug.

Die ontmoeting by Kaapstad Internationaal was vir my net soos om fanilie uit Australie vir die eerste keer in jare te sien. Om vir Kona en Adrian te sien uitstap ny ‘Arrivals’ het my hart baie vinniger laat klop. Ek het geweet ‘n groot avontuur lê vir ons drie en wag.

Augustus is nou nie die beste seisoen om die Kaap te beleef nie, maar tog is daar ‘n skoonheid in die koue grou weer van die Kaapse winter. Dit het egter nie ons entoesiasme gedemp nie.

Ons eerste besoek was aan ‘Monkey World’ wat vir Adrian van oor tot oor laat lag het. Hy wou self in die gangetjies hardloop en na al die gediertetjies staar en lag. Veral die chimpansees was baie spesiaal vir hom. Vandaar vertrek ons oor die Sir Louwries Pas na die Overberg. Adrian het gou aan die slaap geraak en die prentjie mooi geel en groen landerye verspreid oor die golwende landskap gemis. Hy het egter wakker geword toe ons met die asemrowende R44 vanaf Hermanus tot Gordons Baai gery het. Hy het heeltyd by die venster uit gestaar oor die oseaan wat vêr onder ons teen die rotse breek.

Baie mooi blommetjies

Die volgende dag het ons kans gehad om vir Adrian strand toe te neem. Daar het hy tussen skulpies rondgedwaal en in die poeletjies gespring. Koue water is nie ‘n demper vir die mannetjie nie. Tussen in eet ons roomys en ry die Kaap plat. Tydens ons verblyf vir ‘n paar dae in Riebeeck-Kasteel ry ons na die Yzerfontein en stop by talle plekke waar die Weskus blommetjies die landskap in ‘n kaleideskoop van kleure verf.  Adrian weet nie waar om te kyk en te vat nie, en pluk handevol blommetjies. 

Adrian se verhoog debuut saam met tannie Evita

In Darling was Adrian verstom om honderde sterretjies (klein liggies) in Tannie Evita se Perron (Teater/restaurant) te sien. Hier het hy ook sy ‘verhoog debuut’ gemaak deur saam met die musiek (ou afrikaanse musiek) op Tannie Evita se verhoog te dans en sing.

Oppad terug stop ons by Kloovenburg wyne waar ons die laaste mense was om wyn te proe. Die deure word agter ons gesluit en die assistant wyn maker begin ons voer met ‘n groot verskeidenheid wyne. Adrian plak homself neer op die vloer met sy vorm-kaartjies en eet die broodjies wat bedoel was saam metdie smere en olyf olies geeet te word, terwyl Ma en Pa weglê in die wynne.

Nadat ons reg rondom Riebeeck-Kasteel geloop het en heerlik by ‘n ‘Italiaanse’ restaurant geeet het, het Adrian vir die eerste keer weer deur geslaap. Dit moes toegeskryf word aan die vars lug volgens Kona!

Die hoogte punt vir Adrian moes die akwarium gewees het. Nemo vissies en jelly vissies was vir hom so mooi dat hy nie weg daarvan wou loop nie. Hy het wel voor dit van water tenk tot water tenk gehardloop en hard geroep as hy die mooi vissies sien. Hy het heeltydgebabbel en vertel wat hy sien en hoe mooi dit is.

Kyk al die nemo vissies Pappa!

Ongelukkig moes die vakansie ook tot ‘n einde kom. Die lui lekker middae by ‘n koffie winkel met Adrian wat soos ‘n wafferse toeris met sy voete teen die tafel sit en sy vrugte sap op drink en ‘n bran muffin verslind, het tot ‘n einde gekom. Ons moes koers vat terug Transvaal toe met Adrian en Kona in die vliegtuig en ek in die motor kar.

Voete op die tafel by Koffie winkel in Riebeeck-Kasteel

Wat nie reg is nie, is stukkend

Adrian se woorde skat en vermoe om sinne te maak verbeter by die dag. Dit is nou moontlik vir hom om sinne met 5 woorde te sê. Daar is dus minder frustrasie om himself uit te druk. Hy kan self vertel hoe sy dy dag by die skool was – “dit is lekker Pappa”.

 Hy kan ook ons baie duidelik laat verstaan as hy iets nie wil doen nie. Mamma sal voorstel dat hy moet gaan bad of ‘n skoon hempie moet aantrek dan sal hy sê “ek wil bad nie” of “ek wil hepie aantrek nie” Hy verstaan ook baie goed wanneer iets nie reg is nie. As iets val en breek sal hy luidkeels uit roep “Ag nee papa, tukkend”. Net vanoggend het hy by die sitkammer mat gesit wat op die een hoek op gerol was. Hy was ongelukkig dat die mat nie ‘reg’ was nie en het uitgeroep “mat is stukkend” en self die probleem op gelos.

Adrian maak self die mat reg wat "stukkend" was

Liedjies sing bly sy gunstelling. Hy sing graag “Twinkle twinkle little star”, “Daantjie kat” of “Happy birthday” terwyl hy entoesiasties saam dans. Sy eie wil begin ook baie sterk word. Hy sal outies in ‘n bakkie rond dra maar Mamma of Pappad durf nie hulle self deeraan te help nie of hy sal baie duidelik laat verstaan dit is syne met “nee, mynne” en handjies uitstrek om dit terug te vat.

Die verbeeldings wereld van Adrian verskaf baie vermaak vir ons. Daar is gedurig iets wat hy uit dink tot groot vermaak vir Pappa en Mamma. Hy sal bevoorbeeld lang gesprekke hou met sy ewebeeld in die oond venster of sy skaduwee in die son. Hy sal sy motorkarretjies onder die bank weg steek en begin iets verduidelik (nie altyd baie duidelik nie) waarna hy skielik op sy magie sal le en die karretjies weer uit haal, net om hulle te herranskik op die TV tafel. Al hoppende sal hy elke karretjie een vir een na die tv kamer tafel toe aan dra. Hy het selfs sy geel Winnie the Poe bekertjies uitgepak en 'vorm kaart' netjies in elk gepak.

Vorm kaartjies in Adrian se bekertjies

Kort kort moet ek vir hom 'n huisie bou. Hy sal uit die bloute na Pappa of Mamma stap en aankondig dat hy 'n huisie soek. Vanoggend moes ek weer 'n huisie in ons slaapkamer bou. Hy sal dan binne die huisie partytjie koek en tee vir sy bere voer of Telletubies in sy 'TV' kyk (die muur verwarmer). Mamma en Pappa word ook soms ingenooi, maar eers as ons klop dan sal hy vra "is daar iemand".

Adrian in sy huisie

Adrian sukkel om te slaap.

listen to ‘Adrian sukkel om te slaap.’ on Audioboo

Adrian sing te lekker

listen to ‘Adrian sing Daantjie kat’ on Audioboo

Adrian se Juffrou (Rienie) by Bambini het die volgende in sy 1ste raport geskryf: "Adrian sing pragtig en doen graag al die aksies" asook "Adrian neem lekker deel aan musiek en sang. Hy hou daarvan om te dans".

Twinkle, twinkle little star bo die paddastoele.

Adrian is mal oor sy skool. Elke oggend sê hy dat hy by sy maatjies wil gaan speel. Hy kan nie wag om by Tannie Rienie te kom en sy maatjies te groet nie. So het di took gekom da thy sy eerste rapport huis toe bring. Ai, was sy mamma en papa darem trots op die seuntjie. Hy doen alles baie goed en beindruk vir Tannie Rienie geweldig (behalwe vir die doek nat maak nog). Maar dit pla ons nie, die ‘saakie’ sal nog hanteer word. Waar het jy al gesien dat n twee jarige in Afrikaans en Ensgles kan tel tot 16? Of liedjies soos ‘Daantjie kat’; 'Twinkle Twinkle little star’ en ‘Happy birthday’ uit volle bors kan sing! Hy is baie lief vir sing en Pa en Ma moet maar gedurig saam inval wanneer hy begin sing. Maak nie saak of dit by die huis of in ‘n winkel is nie.

Adrian speel en sing

Tegnologie is reeds deel van sy alledaagse lewe. Hy weet presies wanneer Telletubies of Micky Muis gaan begin. Dan sal hy jou aan die hand vat en duidelik laat verstaan dat dit nou op ‘tellewiesie’ gaan wys. Doek ruil raak al hoe moeiliker aan gesien dit onnodige speeltyd in beslag neem volgens Adrian. Dus moes Pa maar ‘n plan maak. Tegnologie was die antwoord. Paar minute op ‘Google Play’ en die regte app is vining afgelaai. ‘Plaas huisie’ was net die regte ding. Dit is ‘n interaktiewe storie boek waar Adrian die liggies van die plaas huis moet afskakel. Telkens as hy die regty pyltjie druk neem dit hom na ‘n spesifieke plaas dier. Die lig skakelaar moet dan afgeskakel word en die dier gaan lê om te slaap. Op die ou end gaan die seuntjie in die plaas huis ook slaap. Groot pret vir Adrian.

Adrian praat nou al baie goed en is instaat om himself baie duidelik uit te druk. Hy maak maklik 4 woord sinne en vertel graag oor goedjies wat hy sien. Hy is mal daar oor om die vissies in die skool damme te gaan voer. Dit word ‘n ritueel om elke middag vissies te voer. Terwyl ons dan by die sportvelde is begin hy sommer ook paddastoele te soek. Paddastoele is die sport beacons wat altyd op die rugby velde agter bly. Met ‘n opgewonde stemmetjie sal uit uit roep ‘Paddastoel’ en in die rigting waarin hy wys begin hardloop. Een middag moes ‘n hokkie afrigter dit ontgeld. Met groot moeite het hy ‘n hele spul beacons uit gepak, net om terug te kyk en te sien dat Adrian is besig om hulle een vir een bymekaar te maak. Dit was ook nie so maklik om die ‘paddastoele’ weer terug te kry nie. Sy Mamma hoop net dat hy nie 'n 'hoarder' sal word nie. Hy is baie lief om 'goedjies' bymekaar te maak. Veral as dit dieselfde tipe goedjies is.

Adrian die versamelaar

 Baie mense het gesê dat ‘n goeie slaap routiene word beter soos hy ouer word. Ek betwyfel die stelling ten sterkte. Adrian word elke aan wakker om 00:30 en 04:00 en roep dan luidkeels ‘kom papa, kom’ of ‘dummy, beertjie’. Die vieruur tyd is da nook die tyd wat hy wil hê sy Pappa moet by hom lê, anders staan hy dood-een-voudig op en stap na ons slaapkamer waarna hy aankondig ‘klaar geslaap, tubbies’. Dit beteken, hy is wakker en geen kans vir Pappa om nog te slaap nie. Dus, moet hy voorgespring word en moet ek by hom inkruip voordat hy die pad kies. Dit is darem ook lekker om by die klein mensie in te kruip. Ek gee nie om daarvoor nie. Die ‘klaar geslaap’ deel is wat mamma en Pappa ‘vrees’.

Hierdie seuntjie is ook baie lief vir dans en bewegings. Wanneer daar musiek speel of iemand dans op Telletubies dan sal Adrian hulle prober na boots en begin dans.

Adrian verjaar!

Adrian se verjaarsdag on PhotoPeach

Karretjies en beeste

Soos sekerlik alle seuntjies is Adrian mal oor karre. Hy sal gedurig by die motor uit staar en sê “baie karre” vir al die motors wat verby ry. By die huis loop hy gedurig rond met twee of drie karretjies in sy hande. Vir sy 2de verjaarsdag het hy ‘n “motor ramp” gekry met ‘n glybaan waarmee die karretjies af “ry”. Dit verskaf baie pret vir hom.

 

Die seun word by die dag groter en langer, en daarom was ons genoodsaak om Adrian op te grader vanaf ‘n kot tot ‘n regte enkel bed. Met die bed kopery moes hy dus ‘n nuwe duvet stel kry. Gelukkig was dit nie ‘n moeilike besluit nie, en het Ma ‘n “Cars” duvet stel gekoop. Adrian geniet die groot spasie wanneer hy slap. Hy stamp nie meer sy koppie of ‘n been wanneer hy omdraai in sy slap nie. Naturrlik is dit vir Pa heerlik om langs die lyfie in te kruip 3:00 die oggend as hy roep!

Dit is lekker vakansie en tyd om as ‘n gesin aktiviteite saam te doen. Adrian is mal oor diere en het ons besluit om hom weer na die Irene Melk Plaas te neem. Rivani (van Sebashne) en Gaelen en Mia (van Melinda) word toe saam genooi. Terwyl al die ouers koffie en scons geniet baljaar die kinders op die Jungle Gym en trekker. Adrian was veral beindruk met die trekker, veral die stuurwiel.

Na die getery was dit tyd om die kinders al die beeste te gaan wys. Adrian was in sy nappies en het die kalfies gras gevoer. Pa moes talle kere hardloop om die sneltrein te vang voordat hy tussen al die beeste verdwyn. Hy het die paaidjies baie geniet en heeltyd in alle rigtings begin hardloop. Ten minste het die hoenders nie gedink sy tone is mieliepitte soos ‘n jaar van te vore nie.

 

Adrian se tweede groot opskop

Twee jaar gelede is my lewe dramaties om gekeer met die geboorte van Adrian. Hoe sou ek in my wildste drome kon dink dat so ‘n ongelooflike avontuur op my en Kona wag. Elke dag is waarlik ‘n avontuur! In die aande word ek wakker met ‘n gevoel van opgewondenheid om Adrian uit sy kot te haal en sy stemmetjie en lag te hoor.

Adrian is nou waarlik in geburger by Bambini en geniet elke oomblik saam met sy maatjies. Net nou die dag het ek vir Adrian gaan haal by die kleuterskool en vir ‘n rukkie stil gestaan agter ‘n pilaar om vir Adrian dop te hou op die speelgrond. Met ‘sy bekende laggie sien ek hom hardloop en ‘n klimraam uit klouter. In sy element! Skielik sien hy my en roep hy uit “tatta maaitjies en hardloop na my. Toe ek hom oplig en meedeel ons gaan huis toe sê hy “Ag nee”. Hy is baie life vir sy twee “Tannies” wat hy altyd groet met “Babaai Tannie” as hy huis toe gaan. Tannie Rinie is sy oggend en Tannie Annalien sy middag “juffrou”. Hy is baie lief vir hulle. Met sy verjaarsdag Woensdag 11 April, het Tannie Rinie vir hom ‘n pragtige kroon gemaak wat hy met trots die hele dag gedra het. Die groot partytjie moes wag vir Saterdag 13 April.

Terwyl Pa op Journey in die bos was vir 23 dae moes Ma die partytjie reeling alleen tref. Die tema vir Adrian se partytjie was “Cars”. Hy is baie life vir karretjies en sy gordyne in sy kamer is “Cars”. Kona het vir Monkey Magic gekry om die partytjie versierings te doen, Over the Moon gekontak om ‘n reuse springkasteel te bespreek en Sandra vir sy “Cars” koek. Met my teruk keer van uit die bos op Dinsdag 9 April was alles reeds fyn beplan en bespreek! My enigste taak was om seker te maak die springkasteel word Vrydag opgelaai. Donderdag middag is ek en Kona “Toys R Us” toe om Adrian se gesken te gaan koop. Die verjaarsdag partytjie beloof om ‘n GROOT opskop te wees!

 

 

Saterdag breek uiteindelik aan. Bewolk maar gelukkig geen reën. Om 8:00 dag die mense van Monkey Magic op om die tafeltjies te dek en Pa slaan die springkasteel op. Die partytjie koek kom kort daarna. Dit gaan ‘n perfekte partytjie wees!

Om 9:30 begin die eerste maaitjies op te daag. Gou was daar ‘n wonderlike partytjie atmosfeer met kinder stemmetjies wat gil van plesier soos hulle die reuse spring kasteel bestyg. Nadat Andrea (3 jaar oud) vir haar Pa sê “I’m starving” was dit net die regte teken dat die partytjie offisieel moet begin. Al die kindertjies word rondo m die tafels gerangskik en vir Adrian gesing “Veels geluk…”. Die fees het toe begin. Adrian het sommer met sy handjies die ‘Cars koek’ ingevaar nog voor Ma kon keer. Dit was maar net ‘n teken van hoe Adrian die partytjie geniet het.

 

Adrian die Lammetjie

Adrian het by sy nuwe skool begin, Bambini. Die dag wat Kona na die skooltjie gaan kyk het, het sy my dadelik gebel en ingelig dat dit die skool vir Adrian is en dat sy mydadelik gaan  kom oplaai om dit te sien. Al hoewel Adrian reeds 5 dae vantevore by ‘n ander skooltjie begin het, hetdit nie vir Kona verhinder om tog te gaan kyk nie. Met my aankoms by die skooltjie om 17:00 die middag het ek onmiddelik geweet, dit is die plek vir Adrian – ruim, mooi grasperk, groot sandpit, reuse junglegym, scooters en fietsies asook kappok hoendertjies wat in die mooi blombeddings romd skrop. Die klaskamertjies is ‘n kaleideskoop van kleure met helder  tafeltjies en stoeltjies en kunswerke deur kleinhandjies. Presies soos ek en Kona altyd sy toekomstige skooltjie gevisualiseer het!

Die volgende oggend om 10:00 stap Kona by die hoof/eienaares se kantoor in om haar te oortuig om plek te maak vir Adrian. As ‘n Ma iets vir haar kind wil hê sal niks in haar pad kan staan nie! Die volgende dag is Adrian amptelik ‘n lid van die Lammetjie klas.

Vir Adrian is skool toe gaan ‘n groot aanpassing. Skielik is dit nie meer hy alleen met Lena nie, maar hy, tien ander kindertjies  en een juffrou met drie hulpe. Dit is nie net meer sy stemmetjie wat in die huis weergalm nie, maar veertig ander stemmetjies. Sy oggend slapie om 9:00 verander na ‘n middag slapie om 11:30.Ons besef darem dat alle kindertjies mettertyd gewoond raak aan die nuwe roetiene.

Die skool toe gaanery het wel oggende baie meer gekompliseer. Adrian moet nou al reeds 6:30 gereed wees met skoon doek, skoon klere, tannie borsel, ens. Gelukkig wil Ma en Pa albei  vir Adrian skool toe neem, net om vir oulaas vir hom ‘n soen en drukkie te kan gee voor die lang dag begin. Dieselfdegeld in die middag. Dit word amper ‘n resies om verantwoordelikhede af te handel om eerste by Adrian se skool op te daag en die lyfie te groet!

Adrian geniet die skool baie. Hy is besonder lief vir verfwerk en speel al te lekker met die ander maaitjies. Bambini, met sy mooi versorgde geboue en tuine is net die plek vir Adrian.

Hossie op die trampol

Hoe sou ek ooit kon dink dat tyd so vining verby kan vlieg. Ons is al 'n maand in die nuwe huis op St Albans kampus en Adrian is reeds 21 maande oud! Nog steeds is elke dag ‘n wonderwerk. Sy woordeskat verdubbel by die dag. Hy is reeds instaat om redelik duidelik vir ons te laat verstaan wat hy wil hê – spring trampol (eintlik trampoline) of kom saam (asof Ma iewers heen moet gaan saam met hom) ‘viiideo kyk’ of ‘Heidie kyk’ (as hy TV wil kyk) baie mooi (enige iets wat vir hom mooi is) mooi bomme (mooi blomme) kar ry (as hy in Pa of Ma se kar wil sit en stuurwiel draai en enige ander knoppies wil druk) en die lys gaan aan.

Dit is baie moeilik vir my om hom in die oggend by die huis te laat saam met Lena. Ek moet ongesiens by die skuifdeur uitglip anders raak hy baie ongelukkig. As Lena (vir wie hy baie lief is) by die huis opdaag in die oggend, sê Adrian baie gou ‘babaai Lena’. Hy weet dan baie goed dat Ma en Pa binnekort die huis gaan verlaat om te gaan werk en hom dan agterlaat.

Hy is nog steeds baie lief om met sy karre te speel en bymekaar te maak. Hy het egter die plesier van klei ontdek. Hy sal sommer al vroeg in die oggend my hand vat en sê ‘kom, klei’ en dan moet ek saam met hom na sy kamer gaan waar hy sal bevel ‘sit stoel’ (om by sy tafel te sit) en ‘maak oop’ (om die klei houertjies oop te maak). Dit word dan gevolg met ‘bomme’ (blommetjie klei vorm), hatjie (hart klei vorm) of siikel (sirkel klei vorm). Die klei vorms sal hy dan die hele huis vol dra.

Een van die beste kopies vir Adrian was ongetwyfeld die trampolien. Adrian wil gedurig spring! As hy deur die veiligheids net getel word, gryp hy jou hand en sê “sping saam”. Dan moet Pa maar in klim en saam spring en terwyl ek moet “hossie” (hash, hash we all fall down) sing. Adrian sal skater van die lag as ons albei op die trampolien mat val aan die einde van die liedjie. Dit word dan gevolg met “nog, nog”, net om weer die liedjie te sing.

Adrian gaan volgende week vir die eerste keer skool toe. Dit gaan baie moeilik wees om Adrian die eerste paar keer te vat en te weet dat Lena nie daar is vir hom nie. Hopelik sal die oorgang nie te traumaties vir Adrian wees nie.